Silver Blog: Οικονομία και αισιοδοξία στις Βρυξέλλες

Meeting Lunch με την εκπρόσωπο του Επιτρόπου Οικονομικών

Στο πλαίσιο ενός πολύ ενδιαφέροντος σεμιναρίου βρέθηκα στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup και του ECOFIN. Είχε πολύ ενδιαφέρον, για ακόμη μια φορά, να ακούμε αξιωματούχους, πολιτικούς και όχι μόνο για τη θέση τους απέναντι στην οικονομική κρίση και το τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα, μιας και είναι κοινή παραδοχή πλέον ότι η προηγούμενη συνταγή δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία.

Τι μου έκανε εντύπωση σε αυτές τις συζητήσεις. Καταρχήν η γενικότερη αίσθηση που μου έμεινε είναι ότι κάτι υπάρχει πίσω από όλα όσα λέγονται. Υπάρχει μια υπέρμετρη αισιοδοξία ότι το πρόγραμμα της οικονομικής ανάκαμψης προχώρα, τη στιγμή που βλέπουμε ότι και άλλες χώρες ετοιμάζονται να ακολουθούσουν τη μοίρα της Ελλάδας.

Το γκρουπ των δημοσιογράφων

Δεύτερον, φοβούνται οτιδήποτε μπορεί να οδηγήσει στην συμμετοχική δημοκρατία. Θεωρούν αδιανόητο το δημοψήφισμα, παρόλο που ακόμα και η Ελβετία ακολούθησε την πρόταση ενός εκκεντρικού επιχειρηματία και με δημοψήφισμα κατάργησε τις υπέρογκες αμοιβές των golden boys (παρά τις δικές τους αντιδράσεις). Φανταστείτε να γινόταν κάτι τέτοιο στην Ελλάδα!!!!

Επίσης, έχουν τρομάξει από την "ακυβερνησία" στην Ιταλία. Η καμπανιά που γίνεται μου θυμίζει όσα λεγόταν στην Ελλάδα λίγο πριν τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση (που αν δηλαδή έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας έπαιρναν τα σπίτια - ενώ τώρα σιγουρευσαμε ότι θα χουμε σπίτι για να πληρώνουμε τα χαράτσια).

Είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο σεμινάριο οι εισηγήσεις ενός Ιάπωνα και ενός Κινέζου που ουσιαστικά είναι πρέσβεις των δύο χωρών στις Βρυξέλλες. Ο Κινέζος ειδικά τόνισε ότι αν και ως χώρα έχουν ζητήσει από την ΕΕ να προχωρήσουν σε επενδύσεις εδώ και ένα χρόνο δεν έχουν λάβει επίσημη απάντηση.

Ένα από τα πάνελ των ομιλητών

Τι αποκόμισα λοιπόν. Ότι οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών βλέπουν νούμερα, όχι ανθρώπους, όχι κοινωνικά προβλήματα, τα οποία δυστυχώς είναι μη μετρήσιμα. Αν και σε περίπτωση που συνεχίσουμε έτσι τα προβλήματα μας θα γίνουν μετρήσιμα εξαιτίας του αριθμού των ανθρώπων που υποφέρουν... Ίσως τώρα ξεκίνησαν να βλέπουν και την κοινωνική διάσταση της κρίσης, τώρα που είδαν την αντίδραση της Ιταλίας και ξεκίνησαν να φοβούνται για τα "χειρότερα".

Ο Όλι Ρεν δίνει συνέντευξη λίγο πριν το ECOFIN

Από την άλλη και εμείς ως χώρα δεν βάζουμε μυαλό. Μπήκε ο Παπαγεωργοπουλος ισόβια, καταδικάστηκε ο Άκης και αναρωτιόμαστε αν υπάρχει απαξίωση των θεσμών και της πολίτικης τη στιγμή που χρόνια τώρα οι πολιτικοί απαξιώνουν τους πολίτες. Δήμευσαν το σπίτι του Τσοχατζόπουλου αλλά, λέει, δεν ξέρουν πως να το αξιοποιήσουν γιατί αν και δίνεται στο δημόσιο η δυνατότητα δήμευσης ακόμη δεν έχει ψηφιστεί ο νόμος που να επιτρέπει την αξιοποίηση της δημευμένης ακίνητης περιουσίας. Ελληνικό παράλογο...

Γνώμη μου σταθείτε κριτικά απέναντι στα πάντα. Ρωτήστε "γιατί" και σε αυτούς που αισιοδοξούν ότι η κρίση φτάνει στο τέλος αλλά και σε αυτούς που καταδίκασαν τον "καλοχτενισμένο" δήμαρχο σε ισόβια.

Ωστόσο επειδή το ταξίδι δεν ήταν μόνο σεμινάριο πάρτε και μια γεύση από τη βελγική πρωτεύουσα!