"Μαύρο" στην ΕΡΤ

Από εχθές που ανακοινώθηκε το λουκέτο στην κρατική τηλεόραση μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενός μελλοντικού μαθητή, που σε μελλοντικές πανελλαδικές εξετάσεις καλείται να γράψει τι έγινε στις 11 Ιουνίου 2013 και ποιοι λόγοι οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. 

Γράφουμε ιστορία λοιπόν, μόνο που δεν ξέρουμε πού θα μας οδηγήσει όλο αυτό που ξεκίνησε εχθές. 

Η χθεσινή απόφαση μπορεί να προκαλέσει ποικίλες σκέψεις. 

Αν το δεις ανταγωνιστικά (π.χ. υπόλοιποι τηλεοπτικοί σταθμοί) θα πεις ένας λιγότερος.

Αν το δεις συνδικαλιστικά θα πεις ότι είναι απαράδεκτο να απολυθούν σχεδόν 3000 εργαζόμενοι εν μια νυκτί. 

Αν το δεις εγωιστικά, θα πεις ας δούνε και αυτοί τη γλύκα που βιώνει ο ιδιωτικός τομέας. 

Αν το δεις από άποψη οικονομίας θα πεις ότι για 3 μήνες τουλάχιστον γλιτώνεις το τέλος στη ΔΕΗ. 

Αν το δεις πατριωτικά, θα πεις ότι δεν νοείται χώρα να κλείνει την κρατική της τηλεόραση (στις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν κρατικά δίκτυα, ανώτερης ποιότητας από τα ιδιωτικά). 

Αν το δεις συναισθηματικά, νιώθεις ότι χάνεις ένα κομμάτι της ιστορίας σου.

Προσωπικά δεν μου αρέσει που στο 1 εκατομμύριο ανέργους θα προστεθούν και άλλοι 3000, ακόμα και αν πολλοί από εσάς πιστεύετε ότι δεν δούλευαν. Δηλαδή, η κυβέρνηση δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να αξιολογήσει το αξιόλογο προσωπικό και αποφάσισε ότι όλοι είναι άχρηστοι; Μπορεί να μην μου άρεσε το γεγονός ότι ήξερα πως επειδή δεν έχω μέσο δεν πρόκειται ποτέ να προσληφθώ στην ΕΡΤ (στο BBC αρκεί να στείλεις βιογραφικό και μια αίτηση για να σε έχουν στα υπόψιν τους και η αξιολόγηση γίνεται με αξιοκρατικά κριτήρια) αλλά πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν ξεκινάει από τους εργαζόμενους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είχαν προσληφθεί. Το πρόβλημα ξεκινάει από αυτούς που, όχι μόνο δημιούργησαν αυτό το κλίμα, αλλά για χρόνια το διαιώνιζαν και δεν άλλαξαν αυτή την πρακτική. 

Δεν μου άρεσε ούτε το αποφασίζουμε και διατάζουμε. Αν παίρνουμε έτσι τις αποφάσεις τότε γιατί θα πρέπει ανά 4ετία, στην καλύτερη, να τρέχουμε να ψηφίζουμε;

Πρέπει ωστόσο αυτή την εξέλιξη να τη δούμε σε βάθος. Να μην μείνουμε μόνο στο λουκέτο. Να σκεφτούμε ότι πίσω από αυτό υπάρχει μια νομοθετική πράξη που δίνει δικαίωμα σε έναν άνθρωπό να κλείνει μια επιχείρηση με μια υπογραφή. Πόσο δημοκρατικό είναι άραγε αυτό; Τι θα ακολουθήσει. 

Πρέπει επίσης να δούμε το χρόνο που πάρθηκε αυτή η απόφαση. Μετά από ένα "ναυάγιο" πώλησης της Εταιρίας Φυσικού Αερίου, μετά από συνεχόμενες πιέσεις για απόλυση 2000 δημοσίων υπαλλήλων (αλλιώς θα σας κόψουμε μισθούς, συντάξεις, τα πόδια κ.α.) και μετά την αποδοχή του ΔΝΤ για λάθος συνταγή... 

Από εδώ και πέρα θα καθίσουμε να δούμε το μέλλον. Δηλαδή τι θα προβλέπεται στο νέο οργανισμό που θα συσταθεί. Πόσο προσωπικό θα απασχολεί και ποιο θα είναι αυτό το προσωπικό. Γιατί δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα να κάνεις τόσο ντόρο για ένα θέμα και στο τέλος να προσλαμβάνει και πάλι με κομματικά κριτήρια. Γιατί τότε θα σου πούμε: Απέλυσες τους μόνιμους του ΠΑΣΟΚ για να μονιμοποιήσεις τους δικούς σου;

Το κλείσιμο προφανώς είχε αποφασιστεί και κοινοποιηθεί εδώ και μέρες, δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι κυβερνητικοί δεν το ήξεραν...

Από χθες πάντως το σκηνικό που διαμορφώθηκε μόνο Δημοκρατία δεν θυμίζει... Αν και θα μου πείτε χρόνια τώρα το σκηνικό που διαμορφώνεται μόνο Δημοκρατία δεν θυμίζει...

Και μια ερώτηση: Έκλεισε και η αναμετάδοση της Βουλής. Οι εργαζόμενοι στο κανάλι της Βουλής θα απολυθούν και αυτοί;