Η αγροτιά της Ισπανίας

Με τη λεγόμενη αγροτική δημοσιογραφία ξεκίνησα να ασχολούμαι το τελευταίο 6μηνο. Μέχρι τότε έκανα κάποια ρεπορτάζ, αναμετέδιδα κάποιες ειδήσεις, εργαζόμενη σε περιφερειακό μέσο γαρ, αλλά μέχρι εκεί.

Φανταστείτε επομένως την έκπληξη μου όταν ανακάλυψα ότι στην Ευρώπη υπάρχει ένα δίκτυο δημοσιογράφων που ασχολούνται με το συγκεκριμένο τομέα και έχουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις, υλικό και να γνωρίσει ο ένας την αγροτική ζωή στη χώρα του άλλου, μέσω της Ευρωπαϊκή Επιτροπής.

Έτσι όταν έγινα αποδέκτης πρόσκλησης για ένα "press trip" στην Ισπανία μετά χαράς δέχτηκα (μου κάλυπταν και τα έξοδα άλλωστε) και ξαφνικά στα μέσα του Οκτώβρη βρέθηκα στη Μαδρίτη, μαζί με 15 άλλους δημοσιογράφους από διάφορες χώρες να κάνουμε επισκέψεις και να μαθαίνουμε για την αγροτική ζωή εκεί.

Η περιήγηση μας αφορούσε την Castilla dela Mancha, η οποία έδειξε ότι φιλοξενεί ένα μεγάλο τμήμα της ισπανικής αγροτικής ζωής.

Η περιήγηση μας ξεκίνησε από το εργοστάσιο "Quesos Lominchar", όπου παράγεται το φημισμένο ΠΟΠ τυρί Machengo, μια ποικιλία με έντονη γεύση και αρώματα. Η επιχείρηση έχει στην κατοχή της 2300 πρόβατα, συγκεκριμένης ράτσας, από τα οποία παράγεται το εν λόγω τυρί. Η εταιρεία παράγει 250.000 κιλά τυρί το χρόνο και το 90% του συνόλου της παραγωγής γίνεται το τυρί Machengo. Το 10% της παραγωγής εξάγεται σε Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ελβετία, Ολλανδία, ακόμα και στον Παναμά και την Κίνα. Αν σας άνοιξα την όρεξη κάντε μια επίσκεψη εδώ: www.quesoslominchar.es

Παραγωγή Machengo

Machengo πρόβατα

Το καλό τυρί πρέπει να το συνοδέψουμε με καλό κρασί. Φύγαμε από τη φάρμα επομένως και κατευθυνθήκαμε προς τον Συνεταιρισμό Κρασιού San Isidro, του οποίου η ιστορία ξεκινάει από το 1954. Σήμερα ο Συνεταιρισμός διαχειρίζεται 3750 εκτάρια γης και ετησίως παράγει 10 εκατομμύρια λίτρα λευκό κρασί και 4 εκατομμύρια λίτρα κόκκινο. Ο Συνεταιρισμός έχει δικό του εργοστάσιο, πλήρως εξοπλισμένο με προηγμένα μηχανήματα προκειμένου να κάνει στο δικό του χώρο όλη τη διαδικασία. Στην Ισπανία τα αμπέλια φυτεύονται είτε κρεμαστά είτε στο δάπεδο, προκειμένου οι ποικιλίες να παίρνουν τη θερμοκρασία του εδάφους. Η πιο διαδεδομένη ποικιλία που παράγει ο Συνεταιρισμός είναι το Airen και ακολουθεί το Tempranillo. Ιδιαίτερα γευστικός είναι και ο αφρώδης οίνος τους.

Προς το οινοποιείο San Isidro

Εμφιάλωση

Το σταφύλι πριν γίνει κρασι

Η διαδικασία ξεκινάει

Δεδομένου ότι είχε φτάσει και η ώρα του φαγητού οι οικοδεσπότες μας πήγαν σε έναν εκπληκτικό χώρο, όπου φιλόξενοι Ισπανοί είχαν στήσει ένα αυτοσχέδιο εστιατόριο. Φάγαμε την παραδοσιακή paella και το ακόμη πιο παραδοσιακό αρνάκι τους, όλα ψημένα στην πέτρα. Φυσικά τα συνοδεύσαμε με κρασί του Συνεταιρισμού. Ο χώρος που πήγαμε, απ' ότι μας είπε ο ιδιοκτήτης, είναι ελάχιστα πιο μακριά από το σπίτι της Δουλτσινέας, της αγαπημένης του Δον Κιχώτη. Εξάλλου, αυτή η περιοχή ενέπνευσε το Θερβάντες, τον εθνικό συγγραφέα της Ισπανίας. Και να σας πω την αλήθεια οι ανεμόμυλοι στην περιοχή είναι δεκάδες! Δείτε τα κρασιά που δοκιμάσαμε: www.latue.com

Ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου Γεωργίας, Roger Waite δοκιμάζει paellas

Ισπανική paellas και κρέας στην πέτρα

Αυτοσχέδιο εστιατόριο στη μέση των αμπελώνων

Αφού φάγαμε και ισπανικό γλυκάκι επισκεφθήκαμε άλλον ένα οινοποιητικό συνεταιρισμό, μεγαλύτερο, ο οποίος, επίσης, λειτουργεί από τη δεκαετία του '50 και ουσιαστικά πρόκειται για συνεταιρισμό 2ου βαθμού. Ο Συνεταιρισμός διαθέτει 10 κέντρα παραγωγής, αριθμεί 8500 μέλη και διαχειρίζεται μια έκταση 35000 εκταρίων. Ετησίως παράγει 150 εκατομμύρια λίτρα κρασί, διαφόρων ποικιλιών, ντόπιων και εισαγόμενων. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα πρότυπο συνεταιρισμού, που αποδεικνύει ότι η σωστή συνεργασία μπορεί να κάνει θαύματα. Τα κρασιά φυσικά εξάγονται ενώ έχουν απήχηση και στην ισπανική αγορά. Πάρτε μια ιδέα: www.grupobaco.com/en/grupo-baco/

Συνεταιρισμός 2ου βαθμού

Εξηγώντας τα του συνεταιρισμού

Κρασί και το logo της Castilla de la Manch

Μούστος

Το γκρουπ

Κρασιά και μούστος στο εργαστήριο

Η πρώτη μέρα του ταξιδιού ολοκληρώθηκε με επίσκεψη σε ένα χωράφι με σαφράν. Τον γνωστό μας κρόκο. Το αστείο ήταν πως οι Ισπανοί έμειναν έκπληκτοι όταν τους αποκάλυψα ότι και στην Ελλάδα καλλιεργούμε σαφράν και μάλιστα μια από τις καλύτερες ποικιλίες. Βέβαια, οι Ισπανοί έχουν φροντίσει ώστε το δικό τους σαφραν να είναι ΠΟΠ, άρα και πιο ακριβό στις αγορές. Η καλλιέργεια που είδαμε ήταν ιδιοκτησία νέων ανθρώπων, που ακολουθούν την οικογενειακή παράδοση, παρά τις δυσκολίες. Το σαφράν μαζεύεται και διαχωρίζεται με το χέρι ενώ το πιο δύσκολο είναι να αποφύγουν οι παραγωγοί τη νοθεία που γίνεται με πρόσμειξη από άλλες χώρες που παράγουν σαφράν χαμηλότερης ποιότητας. Δείτε το ισπανικό σαφράν και βρείτε διαφορές από το δικό μας: www.cefran.net

Το φυτό στην ανάπτυξη του

Περιμένοντας να μεγαλώσει

Το σαφράν και τα λουλούδια

Τα λουλούδια του σαφράν

Αποκαμωμένοι όπως ήμαστε πήγαμε για διανυκτέρευση στο Τολέδο, ωραία πόλη, από το λίγο που την είδα και το πρωί πίσω στις φάρμες.

Η πρώτη μας επίσκεψη ήταν στο Ελαιοκομικό Συνεταιρισμό "Nuestra Senora de la Antigua", που ξεκίνησε ως ελαιοτριβείο το 1963 και σήμερα αριθμεί 700 μέλη και παράγει 10 εκατομμύρια κιλά ελιές ετησίως. Το δικό τους ΠΟΠ προϊόν είναι το Montes de Toledo, ωστόσο αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως οι παραγωγοί, όπως και οι δικοί μας στην Ελλάδα προτιμάνε να δίνουν το λάδι σε βαρέλια στην Ιταλία και εκεί να μετονομάζεται ως ιταλικά και να μοσχοπουλιέται! Ρώτησα γιατί δεν αλλάζουν μυαλά, μου απάντησαν ότι οι Ιταλοί είναι οι καλύτεροι πελάτες τους. Η δική τους ποικιλία ελιάς ονομάζεται Cornicabara και έχει δυνατή γεύση. Ρίξτε μια ματιά στο λάδι τους: www.nuestrasenoradelaantigua.com

Στο εργοστάσιο του Συνεταιρισμού

Έτσι δοκιμάζουν το λάδι

Κάνοντας μετρήσεις

Η συσκευασία

Και ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού

Σε ένα χωράφι με ελιές

Η περιήγηση μας στην ισπανική ύπαιθρο ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο εργοστάσιο τυριού "Finca La Prudenciana". Και εκεί παράγεται το τυρί Machengo, αν και η συγκεκριμένη επιχείρηση είχε σαφώς μικρότερη δυναμική από την πρώτη που επισκεφθήκαμε. Ο ιδιοκτήτης της φάρμας ακολουθεί την οικογενειακή παράδοση και έχει 1200 Machenga πρόβατα για να παράγει το τυρί του. Η εταιρία εξάγει σχεδόν το 50% της παραγωγής στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Δανία  ακόμη και τις Φιλιππίνες. Η επίσκεψη μας ολοκληρώθηκε με γεύμα στο σπίτι του ιδιοκτήτη της φάρμας, έναν χώρο απίστευτης ομορφιάς. Στην τραπεζαρία το τζάκι σιγόκαιγε, είχε βγάλει κρύο και εμείς δοκιμάσαμε τα τυριά της φάρμας, την παραδοσιακή ντοματόσουπα και χοιρινό κρέας που συνοδεύσαμε με μια περίεργη ομελέτα με πατάτες.

Η φιλοξενία ήταν πραγματικά απερίγραπτη!

Ετοιμάζοντας το Machengo

Machengo cheese

More cheese

And more cheese

Το τυρί ετοιμάζεται

Πιστός φύλακας και φίλος

Ποικιλία

Έτοιμα για φάγωμα

Ως συμπέρασμα. Μπορεί οι Ισπανοί να είναι ίδιοι με εμάς, και στη φάτσα και στον χαρακτήρα αλλά έχουν αντιληφθεί ότι η γη τους είναι θησαυρός και τον δανείζουν πολύ ακριβά.

Όλες οι φωτογραφίες είναι από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: © European Union 2013, photographer José Luis Pindado González