Μετά από πολλά χρόνια χθες ήρθε ξανά στο νου μου το παλιό παιδικό τραγουδάκι "Ήταν ένα μικρό καράβι". Πώς έγινε αυτό; Ήμουν με μια φίλη για καφέ και η συζήτηση πήγε στους ανθρώπους που δεν έχουν ενδιαφέροντα, που δεν βλέπουν τίποτα άλλο από τον μικρόκοσμό τους και που δεν "καίγονται" να γνωρίζουν κάτι νέο, είτε μέσα από ταξίδια είτε μέσα από βιβλία είτε μέσα από τις τέχνες, είτε, είτε...
Η φίλη λοιπόν θυμήθηκε πως, χρόνια πριν, όταν ήταν τριών ή τεσσάρων χρονών και τραγουδούσε το "Ήταν ένα μικρό καράβι" ρώτησε τη γιαγιά της, η οποία σημειωτέον ήταν δασκάλα και από τις λίγες μορφωμένες γυναίκες της εποχής της, τι σημαίνει "αταξίδευτο". Η γιαγιά απάντησε "αμόρφωτο". Και είχε απόλυτο δίκαιο. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά "αταξίδευτο". Θυμηθείτε το τραγουδάκι και κάντε παραλληλισμούς με το σήμερα. Με αυτά που βιώνουμε όλοι στην καθημερινότητα μας, στις δουλειές μας, στην προσωπική μας ζωή ακόμα και στην ίδια τη χώρα.
Όταν είσαι "ένα μικρό καράβι" που δεν έχεις κάνει και πολλά στη ζωή σου είναι φυσικό όταν ξεκινάς "ένα μακρύ ταξίδι μέσα εις τη Μεσόγειο" σε πολύ λίγο χρόνο να "τελειώσουν όλες οι τροφές". Και τότε φυσικά πρέπει να δούμε "ποιος θα φαγωθεί", με ότι συνεπάγεται αυτό για τις σχέσεις και το χαρακτήρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου