Ό,τι λάμπει

Ένας μήνας έμεινε για να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Την πιο χαρούμενη εποχή του χρόνου, όπως την είχαμε συνηθίσει από τα παιδικά μας χρόνια. 

Τα καταστήματα και οι πόλεις ετοιμάζονται. Φοράνε τα γιορτινά τους, στολίζονται, όχι τόσο για να υποδεχτούν το πνεύμα των γιορτών αλλά για να προσπαθήσουν να αλλάξουν την ψυχολογία μας, που δυστυχώς έχει πέσει στα τάρταρα. 

Στα Ν. Μουδανιά ο εμπορικός σύλλογος ζήτησε από το δήμο να στολίσει την πόλη για να αλλάξει το κλίμα. Στήθηκαν τα στολίδια, τα οποία ακόμη δεν άναψαν (μην πληρώνουμε από τώρα τη ΔΕΗ), ορισμένα σπίτια στολίστηκαν, το κλίμα όμως δεν βλέπω να αλλάζει. Και πώς να αλλάξει. Όταν το 25% του ενεργού πληθυσμού είναι άνεργο, οπότε τα Χριστούγεννα μάλλον μελαγχολία θα τους φέρουν, και όταν δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι ξέρουν ότι το φετινό δώρο είναι το τελευταίο μάλλον και σε αυτούς μελαγχολία θα φέρουν οι γιορτές και όχι χαρά και διάθεση για προσφορά. Ακόμη και σε αυτούς που δουλεύουν, όπως εμείς, όταν κάνουν να σε πληρώσουν 2 και 3 μήνες και ξέρεις ότι μες στα Χριστούγεννα θα πάρεις μόνο το δώρο και, όπως κάθε χρόνο αυτό θα είναι να καλύψει τις μηνιαίες ανάγκες, τότε και φέτος αποχαιρετάμε τα ψώνια. 

Ή ακόμη και στη Θεσσαλονίκη. Με ποια διάθεση να κατέβεις στο κέντρο όταν στα πεζοδρόμια βρίσκονται  λόφοι σκουπιδιών, που μυρίζουν και που εγκυμονούν κινδύνους για την υγείας μας. Τι θα κάνουμε; Θα τους πασπαλίσουμε με Χριστουγεννιάτικη χρυσόσκονη για να αλλάξουν όψη; 

Δυστυχώς τα Χριστούγεννα με τη μορφή που τα ξέραμε μέχρι σήμερα χάθηκαν. Δύσκολα θα δούμε ουρές στα μαγαζιά και κόσμο να ψωνίζει με διάθεση. Όπως και πέρσι, όλοι θα μετράνε και το τελευταίο ευρώ και θα περιοριστούν στα απολύτως απαραίτητα, αναπολώντας με νοσταλγία το παρελθόν και τις ημέρες των πλούσιων ρεβεγιόν.